بزرگان شهر ایج (16)

سید جلال الدین عبدالله حسینی فسیرجانی

جلال الدین عبداللّه فسیرجانى، فرزند قطب الدین محمد و نوه سید عبداللّه مکرانى بود.

وى در فسیرجان ولادت یافت و به همین سبب به او نسبت فسیرجانى داده ‏اند.

جلال الدین عبداللّه به شیراز هجرت کرد و در آنجا به تعلیم و تدریس پرداخت و ظاهرا در همانجا در سده هشتم هجرى قمرى وفات یافت و در مصلاّى شیراز به خاک سپرده شد.

از میان فرزندان جلال الدین عبداللّه، فقط نام دو تن از آنان بر ما معلوم است که آن دو عبارتند از نورالدین ابو عبداللّه محمد، قطب الدین محمد - که وى جد سید قطب الدین نیریزى، عارف بزرگ سلسله ذهبیه است.

علاوه بر آن، وى دخترى نیز داشته که از او فرزندى به نام احمد باقى مانده بوده است.

خاندان جلال الدین عبداللّه را به دو گروه: الف - خاندان قطب الدین محمد، ب - خاندان نورالدین محمد، تقسیم می توان کرد ضمنا باید یادآور شویم که بسیارى از افراد این خاندان، بعدها به سرزمین هاى مختلف، از جمله مکه و مدینه، هجرت کردند، امّا چون برخى از بزرگان این خاندان، در نیریز و ایج سکونت داشتند و آرامگاه آنان هنوز در این دو شهر باقى است

گروه تحقیق تاریخ ایج فارس (مبین)

نویسنده: میرزا -محمد مبین تاریخ: یکشنبه ۱۱ آذر ۱۴۰۳ /