آثار تاریخی ایج(قسمت هشتم)

کوه دهنه باغ مراد به دلیل داشتن چندین چشمه و مهمترین راه مواصلاتی ایج به دارابگرد می توان از مناطق مهم تاریخی از آن یاد کرد و جالب تر از همه وجود چشمه ایی معروف به( چشمه سخل )که در قسمت مرتفع این کوه می جوشد و این قسمت که به زبان محلی به آن (سر سخل)می گویند محل سکونت انسانها بوده است و یک پناهگاه سخره ایی بنام (اشکفت پرنده )در نزدیکی آن این ادعا را ثابت می کند .

..در قسمت شمالی کوه دهنه باغ مراد کوهی قرار گرفته است که به زبان مردم این منطقه ( لِی ویر) تلفظ می شود که از نظر تاریخی سابقه طولانی دارد و یکی از راه های دارابگرد به ایج محسوب می شده است و مهمترین قسمت آن چشمه ایی بنام (برامی)و دشت وسیعی بنام (کفه چاه )می باشد ..

و اما در قسمت جنوبی شهر ایج کوهی قرار گرفته است که بدان ( لِی ترو) گویند .این کوه از چند نظر حائز اهمیت می باشد .کوه لای ترو با توجه به آثار تاریخی که در خود جای داده است می توان گفت که این کوه برای فرمانروایان و مردم کهن حائز اهمیت بوده است و به دلایلی که خدمت شما عرض خواهیم کرد همواره مورد توجه بزرگان این منطقه قرار می گرفته است .

این کوه با داشتن مساحت بسیار زیاد و نسبتا هموارمحل مناسبی برای چراگاه دام افراد این منطقه که شغل اصلی آنها شبانی بوده است دیگر دلیل آن داشتن تنها یک راه مال رو که آن هم بوسیله دست کیلومترها راه را از کوه تراشیده اند و قسمت زیادی از آن نیز در لبه پرتگاه ها این را تراش زده اند .

اگر دشمنی قصد فتح این منطقه را داشت به هیچ عنوان نمی توانست این مهم را انجام دهد چون در همین راه مال رو افراد می بایست به صورت ردیفی حرکت کنند و امکان اینکه دو نفر یا دو سوار کار از کنار هم بتوانند حرکت کنند نخواهد بود و برای محافظت از این راه فقط تعداد کمی در حد سه تا پنج نفر می توانسته لشکری که قصد عبور از آن جا را داشته به کام مرگ بکشانند و تمام افراد را از پرتگاه های بسیار بلند به پایین پرتاب کنند .

کوه لای ترو با داشتن مکانی بنام (چنک سفید)این امکان را به افراد مستقر در آنجا بودند می داد که با قرار گرفتن بر آن نقطه منطقه داراب و بخش ششده و قره بلاغ و همچنین رودبال و دشت ایج را به خوبی ببینند و سپاهیانی که قصد لشکر کشی به سمت آنها را داشته باشند و یا به عبور سپاهیان را به خوبی رصد کنند .

این نقطه ی کوه از نظر نظامی بسیار مهم می بوده است .برای رسیدن به کوه لای ترو چند راه وجود دارد که همه این راه ها فقط یک نفر می توانسته از آن مسیر عبور کند و نفر بعد می بایست صبر می کرده تا نفر جلوی خودش از قسمتی از راه که صعب العبور بوده آن مسیر که به سمت بالا و در سخره ایی بر لبه پرتگاه عمیق ساخته اند که اگر یک نفر در بالای این راه ها قرار بگیرد دیگر هیچ کس نمی تواند آن مسیر را طی کند این((((((((ادامه دارد))))))))

گروه تحقیق تاریخ ایج فارس (مبین)

نویسنده: میرزا -محمد مبین تاریخ: دوشنبه ۲۷ شهریور ۱۴۰۲ /